Z danych opublikowanych przez TÜV SÜD wynika, że w 2018 r. na całym świecie zainstalowano 48 nowych stacji tankowania wodoru. Ich łączna liczba wynosi 369, z czego 273 jest dostępne publicznie. Pozostała część jest przeznaczona na potrzeby wewnętrzne np. firmowych flot lub operatorów transportu zbiorowego. Najwięcej stacji – 152 –znajduje się w Europie, 136 funkcjonuje w Azji a 78 w Ameryce Północnej. Wśród poszczególnych państw, największą siecią tankowania wodoru dysponuje Japonia (96 stacji publicznie dostępnych), wyprzedzając Niemcy (60 stacji) oraz Stany Zjednoczone (42 stacje).
Inne kraje również planują rozwijać infrastrukturę dla pojazdów wodorowych. W Holandii ma powstać 17 nowych stacji, we Francji 12, w Kanadzie 7, w Korei Południowej 27, zaś w Chinach – 18. W Państwie Środka, w przeciwieństwie do Japonii lub Korei Południowej, punkty tankowania wodoru powstają przede wszystkim z myślą o zasilaniu floty transportu zbiorowego i pojazdów użytkowych a nie samochodów osobowych. W Polsce pierwsze publiczne punkty tankowania wodoru (w Warszawie i w Gdańsku) zamierza zainstalować LOTOS do końca 2021 r.
Jak zauważa TÜV SÜD, rozwój infrastruktury często idzie w parze ze zwiększeniem wykorzystywania wodoru produkowanego ze źródeł odnawialnych. Przykładowo, w Niemczech wodór do trzech stacji tankowania jest produkowany w procesie elektrolizy dzięki energii elektrycznej wytwarzanej przez farmy wiatrowe, zaś w Islandii przez elektrownię geomtermalną.
tuev-sued.de, materiały własne
