Rosyjska firma Kamaz rozwija swoją linię ekologicznych środków transportu pasażerskiego. Ich najnowszym dzieckiem jest Kamaz-6290, niskopodłogowy wodorowy autobus elektryczny o zasięgu do 250 kilometrów. Ma on  być wykorzystywany do transportu w rosyjskich aglomeracjach. To jeden z elementów strategii wodorowej, którą przed miesiącem zatwierdził premier Rosji.

– Sporządziliśmy dokumentację projektową dla testowego autobusu wodorowo-elektrycznego spełniającego wymagania dla autobusów elektrycznych. Wykorzystaliśmy w tym celu autobus elektryczny Kamaz-6282. Autobus wodorowy ma oczywiste zalety: jest ekologiczny i nie ma podgrzewacza na olej napędowy w kabinie pasażerskiej. Co więcej, w porównaniu z autobusem elektrycznym przejeżdżającym 70 km na pełnym naładowaniu, autobus elektryczny wodorowy może przejechać 250 km, co sprawia, że ​​nadaje się nawet do transportu międzymiastowego – powiedział Andrey Savinkov, zastępca głównego projektanta w firmie Kamaz.

Podwozie i nadwozie od Nefaz

Podwozie i nadwozie wodorowego Kamaza elektrycznego wybudowała spółka zależna z siedzibą w Baszkirii – Nefaz, a układ napędowy i komponenty wodorowe zostały następnie zainstalowane w Centrum Badawczo-Technologicznym Kamaz. Karoseria wykonana jest ze stali o wysokiej wytrzymałości i bezpiecznego tworzywa sztucznego, dzięki czemu pojazd jest wytrzymały i odporny na uszkodzenia w wypadkach drogowych. DMC (dopuszczalna masa całkowita) wodorowego autobusu elektrycznego Kamaz-6282 wynosi 19 ton. Jego parametry to 12,4×2,55×3,4 m. Pojazd działa na wodorowych ogniwach paliwowych i zawiera sześć butli na sprężony wodór. Butle są montowane na dachu ze względów bezpieczeństwa (w przypadku wycieku wodór uniesie się do góry, ale nie do przedziału pasażerskiego).

80 osób i 80 km/h

Autobus posiada osie ZF, tylna to „AxTrax”, w której zintegrowany jest napęd elektryczny. Kamaz w komunikacie  nie podaje żadnych informacji o mocy AxTraxa. Ogniwo paliwowe ma mieć moc 45 kW. Wodorowy Kamaz będzie mógł jeździć w temperaturach od -40 do +40 stopni. Autobus jest wyposażony w nowoczesny, mocny pneumatyczny układ hamulcowy z EBS, ABS, ASR, EPB. Posiada funkcje zatrzymania na zboczu, blokady jazdy w przypadku otwarcia drzwi oraz czujnikiem zużycia klocków hamulcowych. Pojazd może również hamować za pomocą trakcyjnego silnika elektrycznego z systemem odzyskiwania energii. Maksymalna prędkość to 80 km/h, zasięg 250 km. Autobus z 33 miejscami może przewieźć do 80 osób.

W kabinie pasażerskiej i kabinie kierowcy znajdują się dwustrefowe systemy klimatyzacji. Autobus posiada automatyczną rampę, dzięki której osoby niepełnosprawne mogą swobodnie wejść do autobusu.

Testy w Moskwie

– Planujemy przetestować prototyp wodorowy na ulicach Moskwy w rzeczywistych warunkach eksploatacyjnych. Autonomiczna stacja tankowania wodoru znajduje się tylko w Czernogołówce pod Moskwą, więc nie możemy testować wodorowego autobusu elektrycznego w innym miejscu. Jazdy testowe mają się zakończyć w 2023 roku. Jeżeli w Moskwie zostanie stworzona infrastruktura tankowania, planujemy aby końcowy montaż wodorowych autobusów elektrycznych odbywał się na terenie Zakładu Naprawy i Budowy Samochodów Sokolniki w stolicy, gdzie montujemy już autobusy elektryczne – powiedział Andrey Savinkov.

Zatwierdzona koncepcja wodorowa

Przypomnijmy, że Rosjanie chcą do 2024 roku rozpocząć seryjną produkcję napędzanego wodorem Aurusa, rosyjskiej marki aut luksusowych. Pierwszy eksperymentalny model Senatu Aurusa napędzanego wodorem został wprowadzony na rynek pod koniec maja w zakładach Elabuga w Republice Tatarstanu.

Co istotne dla rozwoju napędów wodorowych w tym kraju premier Rosji Michaił Miszustin w sierpniu tego roku zatwierdził Koncepcję Rozwoju Energetyki Wodorowej. Dokument określa cele, inicjatywy strategiczne i kluczowe działania mające na celu uruchomienie tej gałęzi przemysłu w kraju.

Źródło: na podstawie kamaz.ru, własne