Jak podaje Obserwatorium Rynku Paliw Alternatywnych PSPA, projekt rozporządzenia Ministra Energii w sprawie szczegółowych warunków udzielania oraz rozliczania wsparcia ze środków Funduszu Niskoemisyjnego Transportu zakłada do 36 tys. zł dopłaty do zakupu samochodu elektrycznego, 150 tys. zł do instalacji stacji ładowania dużej mocy i ponad 1 mln zł na zakup autobusu elektrycznego. Projekt został skierowany do konsultacji publicznych.
Projektowane rozporządzenie ma na celu określenie zasad udzielania oraz rozliczania wsparcia dla instrumentów określonych w nowelizacji ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych. Jak informuje Ministerstwo Energii, właściwe określenie warunków wsparcia projektów pozwoli zagospodarować większość płaszczyzn wdrażania elektromobilności w Polsce. Fundusz Niskoemisyjnego Transportu został powołany z dniem 28 lipca 2018 r. Ze względu na szeroki zakres działań finansowanych z FNT (jedenaście obszarów) w ustawie go ustanawiającej nie określono warunków udzielania wsparcia.
Ustawa przewiduje m.in. wsparcie budowy lub rozbudowy infrastruktury dla dystrybucji lub sprzedaży sprężonego gazu ziemnego (CNG) lub skroplonego gazu ziemnego (LNG), wodoru oraz infrastruktury ładowania EV. Jak wskazują autorzy projektu rozporządzenia, konieczne jest zaproponowanie inwestorom takich dopłat do budowy punktów ładowania, które pozwolą im rozwinąć ten obszar do poziomu, który da konsumentom pewność, że pojazd elektryczny jest tak samo funkcjonalny jak pojazd spalinowy.
O wsparcie mogą ubiegać się przedsiębiorcy wykonujący działalność koncesjonowaną w zakresie dystrybucji paliw
gazowych, obrotu gazem, obrotu paliwami ciekłymi, obrotu energią elektryczną, dystrybucji energii elektrycznej, będący operatorem ogólnodostępnej stacji ładowania lub operatorem stacji gazu ziemnego, jak również będący dostawcą usługi ładowania, o których mowa w ustawie o elektromobilności. Dodatkowo, w projekcie określono wymagania dotyczące dotychczasowego okresu prowadzenia działalności, poziomu zatrudnienia oraz lokalizacji siedziby wnioskodawców w Polsce.
Maksymalny poziom wsparcia, niezależenie od rodzaju infrastruktury, ma wynosić nawet 50% kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem. W zależności od rodzaju infrastruktury, określono progi kwotowe, które wynikają z aktualnych kosztów związanych z utworzeniem konkretnego rodzaju stacji ładowania lub tankowania paliw alternatywnych. Co do zasady, formą w jakiej będzie udzielana pomoc jest dotacja.
Z uwagi na przewidywany rozwój rynku w zakresie stacji ładowania energia elektryczną wprowadzono zasadę, iż od 2023 r. wsparcie na ta infrastrukturę w postaci dotacji zostanie ograniczone do 30% kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą. Pozostała część pomocy będzie mogła zostać udzielona w postaci pożyczki. Nie ulegnie zmianie poziom dofinansowania i przez cały okres ma on wynosić 50%.
Zgodnie z projektem, łączna kwota wsparcia na inwestycję związaną z budową lub rozbudową jednej stacji ładowania normalnej mocy nie może przekraczać 25 500 zł, dużej mocy 150 000 zł, stacji tankowania CNG 750 000 zł, stacji tankowania LNG 1 200 000 zł, a w przypadku punktu tankowania wodoru – 3 000 000 zł.
Rozporządzenie dookreśla także m.in. wsparcie publicznego transportu zbiorowego wykorzystującego biopaliwa ciekłe, inne paliwa odnawialne, CNG, LNG, wodór lub energię elektryczną. Dofinansowanie może zostać przeznaczone na zakup pojazdów służących do transportu zbiorowego oraz budowę lub rozbudowę infrastruktury ładowania, tankowania lub zasilania środków drogowego publicznego transportu zbiorowego. Wsparcie udzielane będzie w formie dotacji.
Projekt określa poziom wsparcia i maksymalne kwoty jakie mogą zostać przeznaczone w ramach środków FNT na jeden pojazd. Przewidywane kwoty mają zrównoważyć obecne ceny pojazdów zasilanych paliwami alternatywnymi do poziomu pojazdów obecnie wykorzystywanych tj. pojazdów silnikowych. W zakresie wsparcia infrastruktury ładowania lub tankowania paliwami alternatywnymi wskazano maksymalne poziomy dofinansowania odrębnie dla każdego z rodzajów paliw, wraz z określeniem kwotowym maksymalnego dofinansowania dla jednej stacji ładowania lub tankowania.
Na podstawie projektu, maksymalna wysokość wsparcia w przypadku autobusu elektrycznego wynosi 55% kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem, przy czym nie więcej niż 1 045 000 zł na jeden pojazd. W przypadku trolejbusu jest to 45% kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem, nie więcej niż 720 000 zł na jeden pojazd. W przypadku autobusu na CNG lub LNG nie więcej niż 15% kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem i nie więcej niż 150 000 zł na jeden pojazd. Natomiast w przypadku autobusu wodorowego przyjęto nie więcej niż 55% kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem i jednocześnie nie więcej niż 2 000 000 zł na jeden pojazd.
Również i w tym obszarze w celu racjonalnego wydatkowania środków publicznych określono zasady
trwałości projektów wspartych środkami FNT. Na beneficjentów nałożono obowiązek utrzymania zakupionych pojazdów przez 5 lat dnia ich oddania do eksploatacji, a także wykorzystania majątku wspartego środkami FNT zgodnie z przeznaczeniem przez 5 lat od dnia oddania go do użytkowania. Wsparcie w ramach tego instrumentu udzielane będzie zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70 i stanowić będzie formę rekompensaty za świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym. W związku z tym, przy spełnieniu tych warunków, pomoc taka nie wymaga notyfikacja w Komisji Europejskiej
Kolejnym sektorem wsparcia przewidzianym w ustawie jest zakup nowych pojazdów i jednostek pływających zasilanych biopaliwami ciekłymi, CNG, LNG, wodorem lub wykorzystujących do napędu energię elektryczną. Zgodnie z projektem rozporządzenia, wsparcie określone w tym rozdziale może być przeznaczone na nabycie pojazdu w celu innym niż w świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego.
Również i w tym przypadku wsparcie udzielane będzie w formie dotacji. W przypadku gdy podmiotem ubiegającym się o wsparcie jest przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej lub
detalicznej pojazdów, obejmie go obowiązek zawarcia w umowie sprzedaży warunku dla klienta detalicznego lub hurtowego, że klient ten zapewni trwałość i użytkowanie pojazdu objętego wsparciem przez 2 lata od dnia zakupu.
Dodatkowo w celu ograniczenia przypadków skorzystania ze wsparcia i zbycia pojazdu po cenie nie uwzględniającej jego uzyskanie, wprowadzono obowiązek sprzedaży po cenie stanowiącej różnicę pomiędzy cena rynkową a kwotą wsparcia otrzymaną na pojazd. Wsparcie w ramach tego instrumentu będzie mogło zostać udzielone po wydaniu przez Komisję Europejską pozytywnej decyzji o jego zgodności ze wspólnym rynkiem.
Maksymalna wysokość wsparcia w przypadku pojazdu elektrycznego wynosi 30% kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem, przy czym nie więcej niż 36 000 zł na jeden pojazd. Jeżeli taki EV ma służyć do wykonywania usług komunalnych wartość ta wzrasta do 150 000 zł. W przypadku pojazdu zasilanego gazem ziemnym jest to 30% kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem, nie więcej niż 150 000 zł na jeden pojazd. W przypadku pojazdu wodorowego ma przysługiwać dotacja w wysokości 30% kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem, nie więcej niż 75 000 zł na jeden pojazd.
Wejście w życie projektu rozporządzenia Ministra Energii spowoduje możliwość rozpoczęcia wydatkowania środków Funduszu. Jak informuje Ministerstwo, określone warunki oraz poziom dofinansowania będzie odpowiadać z jednej strony celom Funduszu, zaś z drugiej wspierać cele w tym obszarze (wskazane m.in. w ustawie o elektromobilności i paliwach alternatywnych, Planie Rozwoju Elektromobilności „Energia do przyszłości” oraz Krajowych Ramach Polityki Rozwoju Infrastruktury Paliw Alternatywnych).
gov.pl, materiały własne
